kahve düşleri

Kahve kokusu dolu bir ayın son günleri... Bir düşün peşinde ve o düşün kanatları altında taban patlatılan günler... Bayram seyran, yeni filmler, eski şarkılar, değişen bir kadın ve hayattan beklentisi bir çocuğun sürpriz yumurtasından çıkan oyuncak kadar büyük yaşlı bir ruh...

Böyle bir yerde böyle bir zamanda uzun zamandır ilk kez yaslandığım yerde rahat ederek yazıyorum bu yazıyı. İzlediğim bir filmin final müziği halen kulaklarımda çınlamakta. Sevdiğim birçok kişiyi kendimden uzak yerlere göndermiş olmanın tuhaf ve yorgun hüznüyle baş başa verdik bugün. Düşünüyoruz içten içe. Sessizliğin içinde birkaç kelime bulmanın heyecanıyla aynı ekrana bakıyoruz. Bir yandan ikimiz de biliyoruz bir gün biz de birbirimizi göndereceğiz bir yerlere. Hüznüm beni terk edecek ya da ben onu azad edeceğim. Yine sıcak ve yapışkan bir hisle sarılıyoruz istemsizce. Elimizde kalanı görememek korkusuyla arkaya bakmaya da korkuyoruz bir yandan. Saçlarımızı kızıla boyatalım mı diye düşünüp yalnızca bir parça saçı feda edebileceğimize karar veriyoruz. İçimiz korkak zira. Kalbimiz tir tir titriyor sahip olduğumuz şeyleri kaybetmek ya da değiştirmek korkusuyla. Ve hatta, yine bu yüzden, birbirimizi de bırakmamaya yeminliyiz. Çünkü ne hüznüm ne de ben bir şeyin değişmesine, bitmesine ya da başlamasına hazır değiliz. Birbirimizi kolluyor ve durmadan durumumuzu korumak için çırpınıp duruyoruz. Örneğin kitap bile okumuyoruz; belki "yeni bir şeyler" öğrenmek kaygısından.  Daha da kötüsü bulunduğumuz hikayeye öyle bir kuvvetle bağlıyız ki yeni bir hikaye yazmaya, yeni cümlelere ve hikayemize dolacak yeni yüzlere bile tahammülümüz yok.

Dedim ya bir düşün peşinde bir hüznün içindeyim. Bir cezvede ağır ağır pişen türk kahvesi kadar neşesiz ama yoğunum bazen. Bazen de yalnızca sıcak suyla renk değiştirebilen bir amerikan kahvesi kadar sığ. Kendimi bir şeylere benzetmeden tanımlayamam sizce de yeterince korkunç mu? Düşünüyorum,düşünüyorum,düşünüyorum!

Yeniden birkaç kelime yazabilmemi sağlayan sol omzumdaki değişmez hüznüme teşekkürlerle...