An

Kadın boğuk boğuk öksürür ve bilgisayarını eline alır. Daha az önce pencereden doğmakta olan günü izlemiş ve soğuk sabah havasını ciğerlerine doldurmuştur. Fonda daha önce hiç dinlemediği tarzda bir müzik çalmakta ve  kadını belki de her zaman dinlediği şeylerden çok daha fazla heyecanlandırmaktadır. Aklından durmadan bir şeyler yazmak geçer ama asla ne yazmak istediğini bilemez. Her defasında bilgisayarın başına oturduğunda öylece akıp gitmesini beklediği sözcüklerden yardım dilenir. Kendini biraz hasta hissetmektedir. Karnındaki ince sızı ve başının içindeki ağırlık ömrünün birkaç saatini almıştır ondan. Bu yüzden kendini biraz yorgun hissetmektedir ama hasta hissetmediğine kendini inandırmakta kararlıdır. Saçlarının bağını açmamıştır o gece ve makyajını  silmemiş, kulağındaki küpeleri de çıkarmamış ve bu haliyle her aynaya baktığında kendini çok güzel hissetmiştir. Az önce televizyonda izlediği bir şey onu çok mutlu etmiş hemen arkasından çok geç vakitte yemek yediği için kendini suçlu bulmuştur. Ama kadın yediği yemeğin tadını öyle beğenmiştir ki aslında alt benliğinde yaptığına hiç de pişman değildir. Yine de şişen göbeği ve içine giremediği pantolonlar için içten içe ağıt yakmaktadır.
Birkaç gündür bir arkadaşının sohbetinde rahatlamış; eğlenmiş, kadın olmanın hallerinden konuşmuştur. Kendini kocaları üzerinden tanımlayan kadınlara hayret etmiş; anne olmaktan bir kez daha korkmuş ama dizide gördüğü muhteşem gelinliği üzerinde hayal etmekten de alıkoyamamıştır kendini. Bütün gece çay içtiği için ağzının içinde biraz buruk biraz da neşeli bir tat vardır. Kulağındaki müziğin rahatlatıcılığı ile bir süre iki yana sallanır ve bir an için durur. Sonra yeniden odaklanır ve yazmaya başlar:

"Kadın boğuk boğuk öksürür ve bilgisayarını eline alır. Daha az önce penc..."