Ben buradan bakınca herkes mor!

Öylece oturuyorsun olduğun yerde. Bir şey yapmadan, dakikalarca, dizlerin uyuşana,belin ağrıyana kadar oturuyorsun. Elinden bir şey gelmiyor zira. Her gün bir şeyin değişmesini umuyorsun ama olmuyor. Dizlerin uyuşuyor, yürüyemiyorsun. Yürüsen ayakların çıplakmış gibi rahatsız, beter bir durum. Önceden şiir yazardın, hikayeler yazardın. İnsanları severdin Pazarları herkesten önce kalkıp kahvaltı hazırlardın. İnsanlar için bir şeyler yapmaya çalışırdın. Kendini iyi hissetmek için çırpınırdın. Güvenirdin önceden. Sonra ne oldu? Bir an sevemedin. Bitti. Bir daha başlamamak üzere karanlık bir ruh hali.Baktın ne çok senden. Herkes mutsuz, herkes melankolik ve nasıl oluyorsa birbirinden farklı. Herkesin deli dolu, anlaşılmaz olduğu bir yerde kimse bir diğerini anlamıyor. Herkes OT okuyor mesela, herkes özlü sözler okuyup birbirine ayar veriyor. Ama kimse kimseyi anlamıyor. Baktığı yerin karşısında herkesi mor gören kırmızılar, kendi karşısına geçenlere morcivelt görünüyor. Sen de öyle bakıyorsun bir yerde oturup. Şimdi sana deseler haydi kalk biraz daha oyna. Oynayamazsın. Hep dedin ya insanlar beni üzüyor diye. İnsanlar yüzünden mutsuzum dedin ya hep. Hepsi yalan! İnsanların hayatında bu kadar etkin olması senin ne kadar etkin olmadığını göstermeye yetmez mi? Kendine yalan söylemek kolay geldi. Ama onu da beceremedin zaten. Becerebilsen kendini herkesle birlikte mor görüyor, geceleri rahatça uyuyor olurdun. Hangi gün şizofrene bağlayacağım diye düşünüp durmazdın. Gidip yazılar yazmazdın. Onlar yaptı onlar etti ben ölünce cennete gideceğim derdin. Ama bal gibi biliyorsun cennette sana bir yer olmadığını. Bal gibi biliyorsun sen oturduğun yerden kalkmadığın için insanların oyuncaklarını kırmasına izin verdin. Aslında oyuncaklarını da pek sevmiyordun. Bunları vereyim yenileri gelsin istedin. Gelmedi. Kırık dökük, yarım yamalak legolar, başı kopmuş bebekler, tekerleksiz arabalar. Ah sen ve oyuncakların. Korkaklığın, geç kalmışlığın, bunları neden söylediğini bile bilmeyen aptallığın. Şimdi herkes okuyup merak edecek kime niye? Cahillik mutluluk. Ben burdan baktığımda herkes mor görünüyor.